«Μην ενοχλείσαι!», με κατακεραύνωσε η Melanie όταν προθυμοποιήθηκα να τη βοηθήσω να μπει στο διαμέρισμά της. «Έκανες τη φιλανθρωπία σου για σήμερα!».
Είχε αυτό το ύφος από τη στιγμή που έκανα εκείνο το σχόλιο στις οκτώ η ώρα, αμέσως μετά το δείπνο. Κατά τις εννιά ήμουν έτοιμος να την πάω στο σπίτι της. Δεν ήταν ακριβώς αυτό που περίμενα, αλλά μπορούσα να καταλάβω το πόσο σκληρό είναι για ένα εικοσάχρονο κορίτσι να είναι καθηλωμένο σε αναπηρικό αμαξίδιο. Όσο όμως κι αν τη δικαιολογούσα είχαν αρχίσει να με ενοχλούν τα κακόβουλα και οξύθυμα σχόλιά της.
«Ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημά σου;» της είπα με ορμή, και ήμουν έτοιμος να της μιλήσω αρκετά άσχημα αδιαφορώντας για το αν είναι ανάπηρη ή όχι.
«Πρόβλημα;», επανέλαβε, «Δεν έχω κανένα πρόβλημα. Δεν με νοιάζει αν η αδερφή μου σε πλήρωσε για να βγάλεις το κακόμοιρο ανάπηρο κορίτσι για δείπνο!».
«Διάβολε!», γκρίνιαξα. «Δεν σου είπα ότι με πλήρωσε. Απλά είπα ότι δανείστηκα κάποια χρήματα. Κι όχι από την αδερφή σου!»
Αυτό που ήθελα να της πω κατά τη διάρκεια του καφέ, μετά το δείπνο μας, ήταν ότι το ραντεβού μας εξελίχθηκε παρά πολύ όμορφα - για μένα τουλάχιστον! «Τι εννοείς;», με ρώτησε μαλακώνοντας τον τόνο της φωνής της. «Εννοώ ότι άξιζε τον κόπο που δανείστηκα κάποια χρήματα για να βγούμε. Την επόμενη Παρασκευή θα μου έρθει το επίδομα ανεργίας και δεν ήθελα να αναβάλω το ραντεβού μας. Έγινε κατανοητό αυτό;»
«Νομίζω!», απάντησε, «Αλλά υποθέτω ότι θα ήθελες να χορέψουμε κι εγώ δεν μπορώ βέβαια!». «Όχι», της είπα, «εξάλλου κι εμένα δεν μου πολύ-αρέσει ο χορός !» «Κι η αδερφή μου δεν σε πίεσε να βγούμε;».
Εδώ θέλω να κάνω μια παρένθεση και να αναφέρω ότι η αδερφή της όντως μου πρότεινε να βγάλω έξω την Melanie, αλλά το μόνο της επιχείρημα ήταν ότι η Melanie ήταν ερωτευμένη μαζί μου. Όταν η Jamie μου πρότεινε να βγω ραντεβού με την αδερφή της, μπορεί να μην το είχα υπολογίσει από πριν, αλλά ήταν για μένα η κατάλληλη στιγμή για να τονώσω το εγώ μου με το να βγω έξω με μια όμορφη κοπέλα - έστω κι αν ήταν στο αμαξίδιο - που ήξερα ότι της άρεσα. Η -για δυο χρόνια αρραβωνιαστικιά μου- με είχε παρατήσει και με έκανε να νιώθω σαν ηλίθιος αφού το έσκασε στο LasVegas με το αφεντικό μου, κι έτσι έχασα και την κοπελιά και τη δουλειά μου. Εξάλλου η Melanie έμοιαζε τόσο πολύ με την Doris Day, πράγμα που δεν ήταν καθόλου κακό βέβαια.
«Μου ανάφερε ότι θα ήθελες να βγούμε» της είπα διακριτικά, «κι από τη στιγμή που είμαι χωρισμένος και αδέσμευτος, ενδιαφέρθηκα!» «Αληθινά ενδιαφέρεσαι;» μου είπε διστακτικά. «Λίγοι άντρες θα ήθελαν να βγουν με μια ανάπηρη κοπέλα. Μήπως σκοτώνεις την ώρα σου μαζί μου μέχρι να βρεις κάτι καλύτερο;»
«Όχι βέβαια!» της είπα κοφτά. «Πέρασε ποτέ από το μυαλό σου ίσως ότι είσαι ένα πολύ όμορφο κορίτσι;».
Με κοίταξε και είπε «Ήμουν όμορφη κάποτε και μην μου λες αηδίες ότι δεν σε νοιάζει που είμαι ανάπηρη και τέτοια».
Τί συμπεριφορά! Δεν ήταν δουλειά μου βέβαια να τονώσω το πληγωμένο της «εγώ», αλλά είπα να προσπαθήσω. Εξάλλου με είχε κουράσει η μίζερη στάση της. «Α, ναι; Ανάπηρη; Ίσως. Αλλά πες μου πόσο ανάπηρη είσαι; Εννοώ, ότι εμένα μου φαίνεσαι μια χαρά κι όλα τα μέλη του σώματος σου είναι στη θέση τους! Εκτός από το γεγονός ότι δεν μπορείς να χορέψεις ή να παίξεις τέννις κατά τα αλλά είσαι μια κανονική γυναίκα.»
«Πώς το ξέρεις;», με διέκοψε. «Ίσως να μην αισθάνομαι τίποτα από τη μέση και κάτω. Ίσως να μην είναι πολύ διασκεδαστικό για κάποιον να κάνει έρωτα σε ένα κομμάτι ψόφιο κρέας!». Άρα είχε δοκιμάσει να κάνει σεξ μετά το τροχαίο. Έπιασα τον εαυτό μου να τη λυπάται και τη ρώτησα . «Ήταν ο μόνος τρόπος κι η μοναδική φορά που έκανες έρωτα;», η ερώτηση αυτή την ξάφνιασε προ στιγμήν. Με κοίταξε μες στα μάτια, έτοιμη να μου απαντήσει, αλλά την πρόλαβα. «Όλοι μας κάνουμε αυτό που μπορούμε. Εξάλλου υπάρχουν πολλοί τρόποι για να γίνει κάτι τέτοιο!» της είπα βιαστικά. «Αλήθεια;» μου απάντησε, «Πόσο καιρό νομίζεις ότι ένας νορμάλ άνθρωπος μπορεί να κάνει «στο περίπου σεξ» με μια ανάπηρη γυναίκα;». «Τί εννοείς με αυτό;», τη ρώτησα. «Η κουβέντα αρχίζει να ξεφεύγει», μου είπε κουρασμένα κι έκανε να φύγει. «Σε παρακαλώ, βοήθησέ με να μπω μέσα, και μετά μπορείς να πηγαίνεις». Νόμιζα ότι είδα ένα δάκρυ στην άκρη του ματιού της. Άνοιξα την πόρτα και την έσπρωξα μέσα, αλλά δεν βιάστηκα να φύγω. Μου είχε κινήσει την περιέργεια το πώς κάνει έρωτα ένα άτομο στο αναπηρικό αμαξίδιο. Ήθελε να φύγω, αλλά καθυστερούσα επίτηδες για να δω αν θα μου ανοιχτεί. Στο τέλος, με κοίταξε προκλητικά και είπε «Θέλεις να μάθεις, ε;». «Ναι είμαι πολύ περίεργος!» της απάντησα. «Διάβολε. Δεν πιστεύεις ότι μπορεί να σε βρίσκω πολύ ελκυστική; Εγώ πάντως θέλω να κάνω κάτι μαζί σου!»
Με κοίταξε έντονα και προσπαθούσε να καταλάβει αν την κορόιδευα ή όχι. Υποθέτω ότι πολλοί περίεργοι τύποι μπορεί να «φτιάχνονται» με την ιδέα να κάνουν σεξ με μια ανάπηρη γυναίκα, αλλά εγώ δεν είμαι από αυτούς. Πράγματι την έβρισκα πολύ ελκυστική πριν αρχίσει να μιλά με πικρία. Εν τέλει, η Melanie είπε. «Πολύ καλά λοιπόν, σβήσε τα φώτα και κλείδωσε την πόρτα». Έκανα όπως μου είπε και μέχρι να επιστρέψω είχε βγάλει την μπλούζα και το σουτιέν της, είχε ξεσφίξει την ζώνη κι είχε ξεκουμπώσει τα δυο πρώτα κουμπιά του τζιν της.
«Μην ντρέπεσαι», μου είπε, «θα χρειαστεί να με βοηθήσεις, γι’ αυτό σταματά να χαζεύεις τα στήθη μου και βγάλε τα ρούχα σου!». Ήταν πολύ απότομη, αλλά ακόμα κι έτσι, στη θέα των καλοσχηματισμένων στηθών της, δεν μπορούσα να αντισταθώ. Όμως ο κυνικός τρόπος που μου μίλαγε μου θύμιζε φθηνή πόρνη, πράγμα που δεν μου άρεσε καθόλου. Γονάτισα πάλι στο καρότσι της και αγνοώντας τα γυμνά της στήθη την φίλησα. «Είμαι λιγάκι ντροπαλός», της είπα χαμογελώντας όταν απομακρυνθήκαμε. «Για αυτό θα πάρει λίγο χρόνο για να «φτιαχτώ». Πρέπει να φιληθούμε πρώτα αρκετά, για να πέσουμε έπειτα στο κρεβάτι. Εντάξει;»
Γέλασε κι εκείνη και χαλάρωσε. Φιληθήκαμε αρκετά φορές -φιλούσε πολύ καλά ομολογώ- κι ύστερα ασχολήθηκα με τα όμορφα στήθη της, τα χάιδευα, τα ζύμωνα, τα φιλούσα και τσίμπαγα τις θηλές της. Η ανάσα της μου έδειχνε ότι είχε αρχίσει να ερεθίζεται, και με το χέρι μου προχώρησα από το στήθος στην κοιλιά της κι άρχισα να κατεβάζω το φερμουάρ του παντελονιού της. Τότε με σταμάτησε. «Περίμενε», μου ψιθύρισε. «Θέλω να κάνω πρώτα κάτι πριν γδυθούμε, εντάξει;».
Μου ζήτησε να κατεβάσω το παντελόνι μου κι αυτή τη φορά το έκανα. Ένιωθα λίγο αμήχανα να στέκομαι όρθιος και ημίγυμνος από τη μέση και κάτω, και με τον φαλλό μου σχεδόν σε στύση, αλλά εκείνη με έπιασε από το πόδι για να πλησιάσω πιο κοντά, και άνοιξα λίγο τα πόδια μου για να περάσω από τα μπράτσα του καροτσιού και να πλησιάσω στο πρόσωπό της. Μου χαμογέλασε, και καθώς κάθισα στα μπράτσα του αμαξίδιου, άρχισε να μου χαϊδεύει το πέος. Ερεθίστηκα και ήρθα σε στύση. Έπιασε το πέος μου κι άρχισε να το μαλάζει. Έπειτα άνοιξε το στόμα της και μου έκανε στοματικό έρωτα. Ήταν υπέροχα! Δεν ξέρω πόση εμπειρία είχε πριν το ατύχημά της, αλλά τα κατάφερνε μια χαρά. Καθώς συνέχιζε της είπα «Μωρό μου, έχω ερεθιστεί πολύ!». «Αυτό είναι καλό. Θέλεις να τελειώσεις μήπως;» «Ναι», της είπα, «κι αν δεν σταματήσεις δεν σου εγγυώμαι τίποτα!». «Καλό θα ήταν, όμως θα προτιμούσα να μη λερώσεις το στήθος μου. Θέλεις να τα καταπιώ;»
Αντί να της απαντήσω, έσπρωξα τα ισχία μου μπροστά κι εκείνη συνέχισε να με γλύφει. «Νομίζω ότι είσαι σχεδόν έτοιμος!», και με μιας, τελείωσα στο στόμα της. Εκείνη κατάπιε το σπέρμα μου και στη συνέχεια μου καθάρισε το πέος από τα υγρά. Τα πόδια μου παρέλυσαν και κάθισα στο χαλί πλάι στο καρότσι της, βαριανασαίνοντας, και καθώς προσπαθούσα να ανασηκωθώ, φώναξα. «Θεέ μου! Ήταν καταπληκτικά!»
«Τώρα ξέρεις!», μου είπε λιγάκι θλιμμένα. «Υποθέτω πως ναι», της απάντησα. «Όμως δεν έχουμε τελειώσει! Τί μπορώ να κάνω εγώ για σένα τώρα;». Με κοίταξε, έκπληκτη, και σαν μεθυσμένη με ρώτησε: «Μπορείς να έρθεις ξανά σε στύση;». «Ίσως σε λιγάκι», της είπα με ειλικρίνεια. « Εν τω μεταξύ, γιατί δεν πέφτουμε σε κανένα κρεβάτι να είμαστε πιο άνετα;». Το σκέφτηκε για λίγο, κι έπειτα μου έγνεψε με συγκατάβαση. Καθώς την έσπρωχνα προς την κρεβατοκάμαρα μου είπε: «Πρέπει να σε προειδοποιήσω ότι είμαι πολύ υποτονική από την μέση και κάτω.» «Κανένα πρόβλημα», της είπα με περισσότερη σιγουριά από ό,τι αισθανόμουν.
Χρειάστηκε να τη σηκώσω στα χέρια για τη βάλω στο κρεβάτι, να ξεστρώσω τα σεντόνια και να τη βοηθήσω να γδυθεί από τη μέση και κάτω. Τα πόδια της ήταν χαλαρά, ωχρά και μαλακά σε σύγκριση με το άνω μέρος του σώματός της, αλλά το πιο σημαντικό ήταν να καταλάβω ακριβώς τί αισθάνεται από τη μέση και κάτω.
Αρχικά, όταν ξαπλώσαμε στο κρεβάτι άρχισα να τη χαϊδεύω παντού, και κυρίως στα κάτω άκρα και την ηβική της περιοχή. «Πες μου τί αισθάνεσαι;», τη ρώτησα. «Αυτό το αισθάνομαι», μου είπε, «αλλά δεν ερεθίζομαι πολύ γρήγορα». «Σε ποιο σημείο σταματά η αισθητικότητά σου;». «Έχω χτυπήσει πάνω από τα γόνατα, οπότε από εκεί και κάτω δεν λειτουργούν καλά τα πόδια μου. Υπάρχει και μια βλάβη ψηλότερα, οπότε κάποιες φορές έχω προβλήματα με την πλάτη μου επίσης».
«Καλό αυτό» της είπα. «Εννοώ καλό είναι που αισθάνεσαι εκεί, γιατί θέλω να σε φιλήσω στα σημεία αυτά!»
«Δεν χρειάζεται να το κάνεις αυτό!», διαμαρτυρήθηκε. «Αφού το θέλω!», της είπα απλά. Στην αρχή ταράχτηκε και κουνούσε νευρικά τα χέρια της χαϊδεύοντας το κεφάλι μου και προσπάθησε να με τραβήξει πάνω, αλλά μόλις πήρα τη σωστή θέση, τής άνοιξα τα πόδια, έσπρωξα με την παλάμη μου προς τα πάνω τη λεκάνη της, κι εκείνη παραδόθηκε εντελώς στα χέρια μου. Το πρόβλημα τελικά δεν ήταν η αναπηρία της, αλλά η στάση που είχε εκείνη όσον αφορά στην αναπηρία. Υποψιάστηκα ότι θα είχε κάνει στοματικό έρωτα σε μερικούς, χωρίς κανείς να της το ανταποδώσει ή να κάνει ολοκληρωμένο έρωτα μαζί της, πράγμα που εγώ τουλάχιστον θα το επιδίωκα.
Το αιδοίο της είχε μια περίεργη μυρωδιά, όχι άσχημη όμως, και καθώς την έγλυψα λίγες φορές τη συνήθισα, και μετά από λίγο αισθάνθηκα από τα βογκητά της και από τη γλώσσα μου ότι είχε υγρανθεί αρκετά, κι ήταν σχεδόν έτοιμη για την πράξη. «Το νιώθεις αυτό;», τη ρώτησα. «Ναι , λιγάκι». Κι όταν έδειξα να διστάζω με παρότρυνε: «Σε παρακαλώ μη σταματάς. Ακόμα κι αν δεν αισθάνομαι εντελώς, είναι πολύ ωραία!»
Έτσι συνέχισα, κι εκείνη έδειχνε να το απολαμβάνει. Κάποια στιγμή σύρθηκα πάνω της και τη ρώτησα: «Είσαι έτοιμη να το κάνουμε;». «Δεν είμαι σίγουρη, αλλά ας το δοκιμάσουμε!», μου είπε. «Παίρνεις κανένα μέτρο προφύλαξης;», τη ρώτησα. «Θεέ μου!», αναφώνησε, «ούτε που το σκέφτηκα!». Έσκυψα τότε κι έβγαλα ένα προφυλακτικό από την τσέπη του παντελονιού μου, ελπίζοντας να μην με παρεξηγήσει που ήμουν προετοιμασμένος. Πάντα κουβαλώ ένα προφυλακτικό, αλλά οι κοπέλες συνήθως ενοχλούνται όταν το ανακαλύπτουν. Κάθισα στην άκρη του κρεβατιού για να το βάλω, κι η Melanie με κοίταζε προσεχτικά: «Θες να με βοηθήσεις;», της είπα. Χαμογέλασε, και στην παρότρυνσή μου έβαλε το χέρι της, και αδέξια έσπρωξε το προφυλακτικό στο πέος μου. Αναρωτήθηκα πόσες σεξουαλικές εμπειρίες να είχε πριν το ατύχημά της.
Ανέβηκα πάνω της και με καθοδήγησε προς το αιδοίο της. Έπρεπε να ανοίξω καλά τα πόδια της και να ανασηκώσω τα γόνατά της με δυσκολία, αλλά μόλις το πέος μου διείσδυσε, στη μάλλον στέγνη της μήτρα, τα πράγματα έγιναν ευκολότερα. Η λίπανση του προφυλακτικού βοήθησε αρκετά. Στην αρχή μπήκα μαλακά και αργά, για να χαλαρώσει πιο πολύ και να λιπανθεί καλύτερα, κι έπειτα κρατώντας τα πόδια της και καθώς εκείνη έβαλε τα χέρια της στο λαιμό μου, συνέχισα σε αργό ρυθμό.
Η δεύτερη φορά πάντα είναι πιο αργή και λιγότερο έντονη, πράγμα που σίγουρα διευκόλυνε την Melanie. Παρέμεινα χαλαρός και απολάμβανα την ανταπόκρισή της. Μπορεί να ανησυχούσε στην αρχή, αλλά τώρα δεν διέφερε και πολύ από άλλες κοπέλες χωρίς κινητικές δυσκολίες. Εξάλλου για μένα δεν υπάρχει κακό σεξ, απλά καλό και λιγότερο καλό. Οι ανάσες της έγιναν πιο έντονες και είχε αρχίσει να ιδρώνει στο στήθος και στα πόδια. «Mel, μωρό μου, είσαι έτοιμη να τελειώσεις;». «Δεν ξέρω, δεν είμαι σίγουρη. Συνέχισε!». «Χαλάρωσε», της είπα. «Όταν νιώσεις έτοιμη πες μου».
Συνέχισα σε πιο έντονο ρυθμό, και τότε μου ζήτησε να τελειώσω. Επιταχύνοντας τις διεισδύσεις μου τελείωσα μέσα της, γεμίζοντας το προφυλακτικό με το σπέρμα μου. Το κακό με τα προφυλακτικά είναι ότι όταν τελειώσεις για να μην μείνει μέσα στην μήτρα πρέπει η γυναίκα να παραμείνει ακίνητη. Ήμουν ακόμα αρκετά ερεθισμένος και με προσοχή έπιασα την βάση του προφυλακτικού, και σιγά-σιγά βγήκα από μέσα της. Δεν ήμουν σίγουρος αν ήρθε σε οργασμό, αλλά ήμουν βέβαιος ότι το ευχαριστήθηκε. Καθώς είχα σταθεί στα γόνατα και προσπαθούσα να βρω ένα μέρος να αφήσω το προφυλακτικό, η Melanie με εξέπληξε παίρνοντάς το από τα χέρια μου και κρατώντας το ψηλά χαζεύοντας το περιεχόμενο.
«Φαίνεται μπόλικο!», σχολίασε. «Ευχαριστώ», απάντησα. «Έχεις αφήσει ποτέ έγκυο καμία κοπέλα;». « Όχι από ό,τι ξέρω. Προσέχω πολύ.» Άρχισα να γλύφω τα στήθη και την κοιλιά της. Τότε έγινε κάτι ακόμα πιο περίεργο. Η Melanie άρχισε να αναπνέει βαριά, να αναστενάζει και να ανατριχιάζει στα σημεία που περνούσε η γλώσσα μου. Ερχόταν σε οργασμό! Έβγαλε ένα μακρύ βογκητό κι έπειτα χαλάρωσε. Μου ήταν αδύνατο να μην τη ρωτήσω: «Έτσι σου αρέσει να τελειώνεις;»
Η Melanie ξαφνιάστηκε και μάλλον ντράπηκε. «Δεν ξέρω. Δεν το έχω ξανακάνει αυτό. Μου φάνηκε απλά πολύ σέξι και στο ζήτησα». Το παλιοκόριτσο! Μέχρι εκείνη την στιγμή όλα ήταν όμορφα και δεν θα με πείραζε να το ξανακάνω μαζί της. Από αυτό το σημείο όμως και μετά ήμουν απόλυτα σίγουρος ότι ήθελα να είμαι μαζί της. «Νομίζεις ότι μπορείς να τελειώσεις και με άλλον τρόπο;» « Δεν ξέρω», μου απάντησε. «Θα ήθελα να δοκιμάσω το χάπι για να τελειώνεις μέσα μου, ακόμα κι αν δεν το καταλαβαίνω!»
Ίσως κάποιοι αναρωτιούνται γιατί είμαι με αυτήν την κοπέλα που είναι σε αναπηρικό αμαξίδιο. Δεν με νοιάζει και δεν χρειάζεται να μάθουν το γιατί. Ίσως η Melanie να μη μπορεί να χορέψει ή να κινήσει τα πόδια της, ή να έρθει σε οργασμό κανονικά. Όμως στο κρεβάτι η γυναίκα αυτή είναι σκέτο ηφαίστειο! Με κάνει να θέλω να κοιμάμαι μαζί της, να ξυπνάω μαζί της και να φτάνω σε οργασμό μαζί της ξανά και ξανά και ξανά!
Απόδοση στα ελληνικά:
Πάνος Ζουρνατζίδης, Εργοθεραπευτής,
Είχε αυτό το ύφος από τη στιγμή που έκανα εκείνο το σχόλιο στις οκτώ η ώρα, αμέσως μετά το δείπνο. Κατά τις εννιά ήμουν έτοιμος να την πάω στο σπίτι της. Δεν ήταν ακριβώς αυτό που περίμενα, αλλά μπορούσα να καταλάβω το πόσο σκληρό είναι για ένα εικοσάχρονο κορίτσι να είναι καθηλωμένο σε αναπηρικό αμαξίδιο. Όσο όμως κι αν τη δικαιολογούσα είχαν αρχίσει να με ενοχλούν τα κακόβουλα και οξύθυμα σχόλιά της.
«Ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημά σου;» της είπα με ορμή, και ήμουν έτοιμος να της μιλήσω αρκετά άσχημα αδιαφορώντας για το αν είναι ανάπηρη ή όχι.
«Πρόβλημα;», επανέλαβε, «Δεν έχω κανένα πρόβλημα. Δεν με νοιάζει αν η αδερφή μου σε πλήρωσε για να βγάλεις το κακόμοιρο ανάπηρο κορίτσι για δείπνο!».
«Διάβολε!», γκρίνιαξα. «Δεν σου είπα ότι με πλήρωσε. Απλά είπα ότι δανείστηκα κάποια χρήματα. Κι όχι από την αδερφή σου!»
Αυτό που ήθελα να της πω κατά τη διάρκεια του καφέ, μετά το δείπνο μας, ήταν ότι το ραντεβού μας εξελίχθηκε παρά πολύ όμορφα - για μένα τουλάχιστον! «Τι εννοείς;», με ρώτησε μαλακώνοντας τον τόνο της φωνής της. «Εννοώ ότι άξιζε τον κόπο που δανείστηκα κάποια χρήματα για να βγούμε. Την επόμενη Παρασκευή θα μου έρθει το επίδομα ανεργίας και δεν ήθελα να αναβάλω το ραντεβού μας. Έγινε κατανοητό αυτό;»
«Νομίζω!», απάντησε, «Αλλά υποθέτω ότι θα ήθελες να χορέψουμε κι εγώ δεν μπορώ βέβαια!». «Όχι», της είπα, «εξάλλου κι εμένα δεν μου πολύ-αρέσει ο χορός !» «Κι η αδερφή μου δεν σε πίεσε να βγούμε;».
Εδώ θέλω να κάνω μια παρένθεση και να αναφέρω ότι η αδερφή της όντως μου πρότεινε να βγάλω έξω την Melanie, αλλά το μόνο της επιχείρημα ήταν ότι η Melanie ήταν ερωτευμένη μαζί μου. Όταν η Jamie μου πρότεινε να βγω ραντεβού με την αδερφή της, μπορεί να μην το είχα υπολογίσει από πριν, αλλά ήταν για μένα η κατάλληλη στιγμή για να τονώσω το εγώ μου με το να βγω έξω με μια όμορφη κοπέλα - έστω κι αν ήταν στο αμαξίδιο - που ήξερα ότι της άρεσα. Η -για δυο χρόνια αρραβωνιαστικιά μου- με είχε παρατήσει και με έκανε να νιώθω σαν ηλίθιος αφού το έσκασε στο LasVegas με το αφεντικό μου, κι έτσι έχασα και την κοπελιά και τη δουλειά μου. Εξάλλου η Melanie έμοιαζε τόσο πολύ με την Doris Day, πράγμα που δεν ήταν καθόλου κακό βέβαια.
«Μου ανάφερε ότι θα ήθελες να βγούμε» της είπα διακριτικά, «κι από τη στιγμή που είμαι χωρισμένος και αδέσμευτος, ενδιαφέρθηκα!» «Αληθινά ενδιαφέρεσαι;» μου είπε διστακτικά. «Λίγοι άντρες θα ήθελαν να βγουν με μια ανάπηρη κοπέλα. Μήπως σκοτώνεις την ώρα σου μαζί μου μέχρι να βρεις κάτι καλύτερο;»
«Όχι βέβαια!» της είπα κοφτά. «Πέρασε ποτέ από το μυαλό σου ίσως ότι είσαι ένα πολύ όμορφο κορίτσι;».
Με κοίταξε και είπε «Ήμουν όμορφη κάποτε και μην μου λες αηδίες ότι δεν σε νοιάζει που είμαι ανάπηρη και τέτοια».
Τί συμπεριφορά! Δεν ήταν δουλειά μου βέβαια να τονώσω το πληγωμένο της «εγώ», αλλά είπα να προσπαθήσω. Εξάλλου με είχε κουράσει η μίζερη στάση της. «Α, ναι; Ανάπηρη; Ίσως. Αλλά πες μου πόσο ανάπηρη είσαι; Εννοώ, ότι εμένα μου φαίνεσαι μια χαρά κι όλα τα μέλη του σώματος σου είναι στη θέση τους! Εκτός από το γεγονός ότι δεν μπορείς να χορέψεις ή να παίξεις τέννις κατά τα αλλά είσαι μια κανονική γυναίκα.»
«Πώς το ξέρεις;», με διέκοψε. «Ίσως να μην αισθάνομαι τίποτα από τη μέση και κάτω. Ίσως να μην είναι πολύ διασκεδαστικό για κάποιον να κάνει έρωτα σε ένα κομμάτι ψόφιο κρέας!». Άρα είχε δοκιμάσει να κάνει σεξ μετά το τροχαίο. Έπιασα τον εαυτό μου να τη λυπάται και τη ρώτησα . «Ήταν ο μόνος τρόπος κι η μοναδική φορά που έκανες έρωτα;», η ερώτηση αυτή την ξάφνιασε προ στιγμήν. Με κοίταξε μες στα μάτια, έτοιμη να μου απαντήσει, αλλά την πρόλαβα. «Όλοι μας κάνουμε αυτό που μπορούμε. Εξάλλου υπάρχουν πολλοί τρόποι για να γίνει κάτι τέτοιο!» της είπα βιαστικά. «Αλήθεια;» μου απάντησε, «Πόσο καιρό νομίζεις ότι ένας νορμάλ άνθρωπος μπορεί να κάνει «στο περίπου σεξ» με μια ανάπηρη γυναίκα;». «Τί εννοείς με αυτό;», τη ρώτησα. «Η κουβέντα αρχίζει να ξεφεύγει», μου είπε κουρασμένα κι έκανε να φύγει. «Σε παρακαλώ, βοήθησέ με να μπω μέσα, και μετά μπορείς να πηγαίνεις». Νόμιζα ότι είδα ένα δάκρυ στην άκρη του ματιού της. Άνοιξα την πόρτα και την έσπρωξα μέσα, αλλά δεν βιάστηκα να φύγω. Μου είχε κινήσει την περιέργεια το πώς κάνει έρωτα ένα άτομο στο αναπηρικό αμαξίδιο. Ήθελε να φύγω, αλλά καθυστερούσα επίτηδες για να δω αν θα μου ανοιχτεί. Στο τέλος, με κοίταξε προκλητικά και είπε «Θέλεις να μάθεις, ε;». «Ναι είμαι πολύ περίεργος!» της απάντησα. «Διάβολε. Δεν πιστεύεις ότι μπορεί να σε βρίσκω πολύ ελκυστική; Εγώ πάντως θέλω να κάνω κάτι μαζί σου!»
Με κοίταξε έντονα και προσπαθούσε να καταλάβει αν την κορόιδευα ή όχι. Υποθέτω ότι πολλοί περίεργοι τύποι μπορεί να «φτιάχνονται» με την ιδέα να κάνουν σεξ με μια ανάπηρη γυναίκα, αλλά εγώ δεν είμαι από αυτούς. Πράγματι την έβρισκα πολύ ελκυστική πριν αρχίσει να μιλά με πικρία. Εν τέλει, η Melanie είπε. «Πολύ καλά λοιπόν, σβήσε τα φώτα και κλείδωσε την πόρτα». Έκανα όπως μου είπε και μέχρι να επιστρέψω είχε βγάλει την μπλούζα και το σουτιέν της, είχε ξεσφίξει την ζώνη κι είχε ξεκουμπώσει τα δυο πρώτα κουμπιά του τζιν της.
«Μην ντρέπεσαι», μου είπε, «θα χρειαστεί να με βοηθήσεις, γι’ αυτό σταματά να χαζεύεις τα στήθη μου και βγάλε τα ρούχα σου!». Ήταν πολύ απότομη, αλλά ακόμα κι έτσι, στη θέα των καλοσχηματισμένων στηθών της, δεν μπορούσα να αντισταθώ. Όμως ο κυνικός τρόπος που μου μίλαγε μου θύμιζε φθηνή πόρνη, πράγμα που δεν μου άρεσε καθόλου. Γονάτισα πάλι στο καρότσι της και αγνοώντας τα γυμνά της στήθη την φίλησα. «Είμαι λιγάκι ντροπαλός», της είπα χαμογελώντας όταν απομακρυνθήκαμε. «Για αυτό θα πάρει λίγο χρόνο για να «φτιαχτώ». Πρέπει να φιληθούμε πρώτα αρκετά, για να πέσουμε έπειτα στο κρεβάτι. Εντάξει;»
Γέλασε κι εκείνη και χαλάρωσε. Φιληθήκαμε αρκετά φορές -φιλούσε πολύ καλά ομολογώ- κι ύστερα ασχολήθηκα με τα όμορφα στήθη της, τα χάιδευα, τα ζύμωνα, τα φιλούσα και τσίμπαγα τις θηλές της. Η ανάσα της μου έδειχνε ότι είχε αρχίσει να ερεθίζεται, και με το χέρι μου προχώρησα από το στήθος στην κοιλιά της κι άρχισα να κατεβάζω το φερμουάρ του παντελονιού της. Τότε με σταμάτησε. «Περίμενε», μου ψιθύρισε. «Θέλω να κάνω πρώτα κάτι πριν γδυθούμε, εντάξει;».
Μου ζήτησε να κατεβάσω το παντελόνι μου κι αυτή τη φορά το έκανα. Ένιωθα λίγο αμήχανα να στέκομαι όρθιος και ημίγυμνος από τη μέση και κάτω, και με τον φαλλό μου σχεδόν σε στύση, αλλά εκείνη με έπιασε από το πόδι για να πλησιάσω πιο κοντά, και άνοιξα λίγο τα πόδια μου για να περάσω από τα μπράτσα του καροτσιού και να πλησιάσω στο πρόσωπό της. Μου χαμογέλασε, και καθώς κάθισα στα μπράτσα του αμαξίδιου, άρχισε να μου χαϊδεύει το πέος. Ερεθίστηκα και ήρθα σε στύση. Έπιασε το πέος μου κι άρχισε να το μαλάζει. Έπειτα άνοιξε το στόμα της και μου έκανε στοματικό έρωτα. Ήταν υπέροχα! Δεν ξέρω πόση εμπειρία είχε πριν το ατύχημά της, αλλά τα κατάφερνε μια χαρά. Καθώς συνέχιζε της είπα «Μωρό μου, έχω ερεθιστεί πολύ!». «Αυτό είναι καλό. Θέλεις να τελειώσεις μήπως;» «Ναι», της είπα, «κι αν δεν σταματήσεις δεν σου εγγυώμαι τίποτα!». «Καλό θα ήταν, όμως θα προτιμούσα να μη λερώσεις το στήθος μου. Θέλεις να τα καταπιώ;»
Αντί να της απαντήσω, έσπρωξα τα ισχία μου μπροστά κι εκείνη συνέχισε να με γλύφει. «Νομίζω ότι είσαι σχεδόν έτοιμος!», και με μιας, τελείωσα στο στόμα της. Εκείνη κατάπιε το σπέρμα μου και στη συνέχεια μου καθάρισε το πέος από τα υγρά. Τα πόδια μου παρέλυσαν και κάθισα στο χαλί πλάι στο καρότσι της, βαριανασαίνοντας, και καθώς προσπαθούσα να ανασηκωθώ, φώναξα. «Θεέ μου! Ήταν καταπληκτικά!»
«Τώρα ξέρεις!», μου είπε λιγάκι θλιμμένα. «Υποθέτω πως ναι», της απάντησα. «Όμως δεν έχουμε τελειώσει! Τί μπορώ να κάνω εγώ για σένα τώρα;». Με κοίταξε, έκπληκτη, και σαν μεθυσμένη με ρώτησε: «Μπορείς να έρθεις ξανά σε στύση;». «Ίσως σε λιγάκι», της είπα με ειλικρίνεια. « Εν τω μεταξύ, γιατί δεν πέφτουμε σε κανένα κρεβάτι να είμαστε πιο άνετα;». Το σκέφτηκε για λίγο, κι έπειτα μου έγνεψε με συγκατάβαση. Καθώς την έσπρωχνα προς την κρεβατοκάμαρα μου είπε: «Πρέπει να σε προειδοποιήσω ότι είμαι πολύ υποτονική από την μέση και κάτω.» «Κανένα πρόβλημα», της είπα με περισσότερη σιγουριά από ό,τι αισθανόμουν.
Χρειάστηκε να τη σηκώσω στα χέρια για τη βάλω στο κρεβάτι, να ξεστρώσω τα σεντόνια και να τη βοηθήσω να γδυθεί από τη μέση και κάτω. Τα πόδια της ήταν χαλαρά, ωχρά και μαλακά σε σύγκριση με το άνω μέρος του σώματός της, αλλά το πιο σημαντικό ήταν να καταλάβω ακριβώς τί αισθάνεται από τη μέση και κάτω.
Αρχικά, όταν ξαπλώσαμε στο κρεβάτι άρχισα να τη χαϊδεύω παντού, και κυρίως στα κάτω άκρα και την ηβική της περιοχή. «Πες μου τί αισθάνεσαι;», τη ρώτησα. «Αυτό το αισθάνομαι», μου είπε, «αλλά δεν ερεθίζομαι πολύ γρήγορα». «Σε ποιο σημείο σταματά η αισθητικότητά σου;». «Έχω χτυπήσει πάνω από τα γόνατα, οπότε από εκεί και κάτω δεν λειτουργούν καλά τα πόδια μου. Υπάρχει και μια βλάβη ψηλότερα, οπότε κάποιες φορές έχω προβλήματα με την πλάτη μου επίσης».
«Καλό αυτό» της είπα. «Εννοώ καλό είναι που αισθάνεσαι εκεί, γιατί θέλω να σε φιλήσω στα σημεία αυτά!»
«Δεν χρειάζεται να το κάνεις αυτό!», διαμαρτυρήθηκε. «Αφού το θέλω!», της είπα απλά. Στην αρχή ταράχτηκε και κουνούσε νευρικά τα χέρια της χαϊδεύοντας το κεφάλι μου και προσπάθησε να με τραβήξει πάνω, αλλά μόλις πήρα τη σωστή θέση, τής άνοιξα τα πόδια, έσπρωξα με την παλάμη μου προς τα πάνω τη λεκάνη της, κι εκείνη παραδόθηκε εντελώς στα χέρια μου. Το πρόβλημα τελικά δεν ήταν η αναπηρία της, αλλά η στάση που είχε εκείνη όσον αφορά στην αναπηρία. Υποψιάστηκα ότι θα είχε κάνει στοματικό έρωτα σε μερικούς, χωρίς κανείς να της το ανταποδώσει ή να κάνει ολοκληρωμένο έρωτα μαζί της, πράγμα που εγώ τουλάχιστον θα το επιδίωκα.
Το αιδοίο της είχε μια περίεργη μυρωδιά, όχι άσχημη όμως, και καθώς την έγλυψα λίγες φορές τη συνήθισα, και μετά από λίγο αισθάνθηκα από τα βογκητά της και από τη γλώσσα μου ότι είχε υγρανθεί αρκετά, κι ήταν σχεδόν έτοιμη για την πράξη. «Το νιώθεις αυτό;», τη ρώτησα. «Ναι , λιγάκι». Κι όταν έδειξα να διστάζω με παρότρυνε: «Σε παρακαλώ μη σταματάς. Ακόμα κι αν δεν αισθάνομαι εντελώς, είναι πολύ ωραία!»
Έτσι συνέχισα, κι εκείνη έδειχνε να το απολαμβάνει. Κάποια στιγμή σύρθηκα πάνω της και τη ρώτησα: «Είσαι έτοιμη να το κάνουμε;». «Δεν είμαι σίγουρη, αλλά ας το δοκιμάσουμε!», μου είπε. «Παίρνεις κανένα μέτρο προφύλαξης;», τη ρώτησα. «Θεέ μου!», αναφώνησε, «ούτε που το σκέφτηκα!». Έσκυψα τότε κι έβγαλα ένα προφυλακτικό από την τσέπη του παντελονιού μου, ελπίζοντας να μην με παρεξηγήσει που ήμουν προετοιμασμένος. Πάντα κουβαλώ ένα προφυλακτικό, αλλά οι κοπέλες συνήθως ενοχλούνται όταν το ανακαλύπτουν. Κάθισα στην άκρη του κρεβατιού για να το βάλω, κι η Melanie με κοίταζε προσεχτικά: «Θες να με βοηθήσεις;», της είπα. Χαμογέλασε, και στην παρότρυνσή μου έβαλε το χέρι της, και αδέξια έσπρωξε το προφυλακτικό στο πέος μου. Αναρωτήθηκα πόσες σεξουαλικές εμπειρίες να είχε πριν το ατύχημά της.
Ανέβηκα πάνω της και με καθοδήγησε προς το αιδοίο της. Έπρεπε να ανοίξω καλά τα πόδια της και να ανασηκώσω τα γόνατά της με δυσκολία, αλλά μόλις το πέος μου διείσδυσε, στη μάλλον στέγνη της μήτρα, τα πράγματα έγιναν ευκολότερα. Η λίπανση του προφυλακτικού βοήθησε αρκετά. Στην αρχή μπήκα μαλακά και αργά, για να χαλαρώσει πιο πολύ και να λιπανθεί καλύτερα, κι έπειτα κρατώντας τα πόδια της και καθώς εκείνη έβαλε τα χέρια της στο λαιμό μου, συνέχισα σε αργό ρυθμό.
Η δεύτερη φορά πάντα είναι πιο αργή και λιγότερο έντονη, πράγμα που σίγουρα διευκόλυνε την Melanie. Παρέμεινα χαλαρός και απολάμβανα την ανταπόκρισή της. Μπορεί να ανησυχούσε στην αρχή, αλλά τώρα δεν διέφερε και πολύ από άλλες κοπέλες χωρίς κινητικές δυσκολίες. Εξάλλου για μένα δεν υπάρχει κακό σεξ, απλά καλό και λιγότερο καλό. Οι ανάσες της έγιναν πιο έντονες και είχε αρχίσει να ιδρώνει στο στήθος και στα πόδια. «Mel, μωρό μου, είσαι έτοιμη να τελειώσεις;». «Δεν ξέρω, δεν είμαι σίγουρη. Συνέχισε!». «Χαλάρωσε», της είπα. «Όταν νιώσεις έτοιμη πες μου».
Συνέχισα σε πιο έντονο ρυθμό, και τότε μου ζήτησε να τελειώσω. Επιταχύνοντας τις διεισδύσεις μου τελείωσα μέσα της, γεμίζοντας το προφυλακτικό με το σπέρμα μου. Το κακό με τα προφυλακτικά είναι ότι όταν τελειώσεις για να μην μείνει μέσα στην μήτρα πρέπει η γυναίκα να παραμείνει ακίνητη. Ήμουν ακόμα αρκετά ερεθισμένος και με προσοχή έπιασα την βάση του προφυλακτικού, και σιγά-σιγά βγήκα από μέσα της. Δεν ήμουν σίγουρος αν ήρθε σε οργασμό, αλλά ήμουν βέβαιος ότι το ευχαριστήθηκε. Καθώς είχα σταθεί στα γόνατα και προσπαθούσα να βρω ένα μέρος να αφήσω το προφυλακτικό, η Melanie με εξέπληξε παίρνοντάς το από τα χέρια μου και κρατώντας το ψηλά χαζεύοντας το περιεχόμενο.
«Φαίνεται μπόλικο!», σχολίασε. «Ευχαριστώ», απάντησα. «Έχεις αφήσει ποτέ έγκυο καμία κοπέλα;». « Όχι από ό,τι ξέρω. Προσέχω πολύ.» Άρχισα να γλύφω τα στήθη και την κοιλιά της. Τότε έγινε κάτι ακόμα πιο περίεργο. Η Melanie άρχισε να αναπνέει βαριά, να αναστενάζει και να ανατριχιάζει στα σημεία που περνούσε η γλώσσα μου. Ερχόταν σε οργασμό! Έβγαλε ένα μακρύ βογκητό κι έπειτα χαλάρωσε. Μου ήταν αδύνατο να μην τη ρωτήσω: «Έτσι σου αρέσει να τελειώνεις;»
Η Melanie ξαφνιάστηκε και μάλλον ντράπηκε. «Δεν ξέρω. Δεν το έχω ξανακάνει αυτό. Μου φάνηκε απλά πολύ σέξι και στο ζήτησα». Το παλιοκόριτσο! Μέχρι εκείνη την στιγμή όλα ήταν όμορφα και δεν θα με πείραζε να το ξανακάνω μαζί της. Από αυτό το σημείο όμως και μετά ήμουν απόλυτα σίγουρος ότι ήθελα να είμαι μαζί της. «Νομίζεις ότι μπορείς να τελειώσεις και με άλλον τρόπο;» « Δεν ξέρω», μου απάντησε. «Θα ήθελα να δοκιμάσω το χάπι για να τελειώνεις μέσα μου, ακόμα κι αν δεν το καταλαβαίνω!»
Ίσως κάποιοι αναρωτιούνται γιατί είμαι με αυτήν την κοπέλα που είναι σε αναπηρικό αμαξίδιο. Δεν με νοιάζει και δεν χρειάζεται να μάθουν το γιατί. Ίσως η Melanie να μη μπορεί να χορέψει ή να κινήσει τα πόδια της, ή να έρθει σε οργασμό κανονικά. Όμως στο κρεβάτι η γυναίκα αυτή είναι σκέτο ηφαίστειο! Με κάνει να θέλω να κοιμάμαι μαζί της, να ξυπνάω μαζί της και να φτάνω σε οργασμό μαζί της ξανά και ξανά και ξανά!
Απόδοση στα ελληνικά:
Πάνος Ζουρνατζίδης, Εργοθεραπευτής,
