Σελίδες

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ:

16 Ιουνίου, 2009

Σεξ στο Αναπηρικό Αμαξίδιο


«Μην ενοχλείσαι!», με κατακεραύνωσε η Melanie όταν προθυμοποιήθηκα να τη βοηθήσω να μπει στο διαμέρισμά της. «Έκανες τη φιλανθρωπία σου για σήμερα!».
Είχε αυτό το ύφος από τη στιγμή που έκανα εκείνο το σχόλιο στις οκτώ η ώρα, αμέσως μετά το δείπνο. Κατά τις εννιά ήμουν έτοιμος να την πάω στο σπίτι της. Δεν ήταν ακριβώς αυτό που περίμενα, αλλά μπορούσα να καταλάβω το πόσο σκληρό είναι για ένα εικοσάχρονο κορίτσι να είναι καθηλωμένο σε αναπηρικό αμαξίδιο. Όσο όμως κι αν τη δικαιολογούσα είχαν αρχίσει να με ενοχλούν τα κακόβουλα και οξύθυμα σχόλιά της.
«Ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημά σου;» της είπα με ορμή, και ήμουν έτοιμος να της μιλήσω αρκετά άσχημα αδιαφορώντας για το αν είναι ανάπηρη ή όχι.

«Πρόβλημα;», επανέλαβε, «Δεν έχω κανένα πρόβλημα. Δεν με νοιάζει αν η αδερφή μου σε πλήρωσε για να βγάλεις το κακόμοιρο ανάπηρο κορίτσι για δείπνο!».

«Διάβολε!», γκρίνιαξα. «Δεν σου είπα ότι με πλήρωσε. Απλά είπα ότι δανείστηκα κάποια χρήματα. Κι όχι από την αδερφή σου!»

Αυτό που ήθελα να της πω κατά τη διάρκεια του καφέ, μετά το δείπνο μας, ήταν ότι το ραντεβού μας εξελίχθηκε παρά πολύ όμορφα - για μένα τουλάχιστον! «Τι εννοείς;», με ρώτησε μαλακώνοντας τον τόνο της φωνής της. «Εννοώ ότι άξιζε τον κόπο που δανείστηκα κάποια χρήματα για να βγούμε. Την επόμενη Παρασκευή θα μου έρθει το επίδομα ανεργίας και δεν ήθελα να αναβάλω το ραντεβού μας. Έγινε κατανοητό αυτό;»

«Νομίζω!», απάντησε, «Αλλά υποθέτω ότι θα ήθελες να χορέψουμε κι εγώ δεν μπορώ βέβαια!». «Όχι», της είπα, «εξάλλου κι εμένα δεν μου πολύ-αρέσει ο χορός !» «Κι η αδερφή μου δεν σε πίεσε να βγούμε;».

Εδώ θέλω να κάνω μια παρένθεση και να αναφέρω ότι η αδερφή της όντως μου πρότεινε να βγάλω έξω την Melanie, αλλά το μόνο της επιχείρημα ήταν ότι η Melanie ήταν ερωτευμένη μαζί μου. Όταν η Jamie μου πρότεινε να βγω ραντεβού με την αδερφή της, μπορεί να μην το είχα υπολογίσει από πριν, αλλά ήταν για μένα η κατάλληλη στιγμή για να τονώσω το εγώ μου με το να βγω έξω με μια όμορφη κοπέλα - έστω κι αν ήταν στο αμαξίδιο - που ήξερα ότι της άρεσα. Η -για δυο χρόνια αρραβωνιαστικιά μου- με είχε παρατήσει και με έκανε να νιώθω σαν ηλίθιος αφού το έσκασε στο LasVegas με το αφεντικό μου, κι έτσι έχασα και την κοπελιά και τη δουλειά μου. Εξάλλου η Melanie έμοιαζε τόσο πολύ με την Doris Day, πράγμα που δεν ήταν καθόλου κακό βέβαια.

«Μου ανάφερε ότι θα ήθελες να βγούμε» της είπα διακριτικά, «κι από τη στιγμή που είμαι χωρισμένος και αδέσμευτος, ενδιαφέρθηκα!» «Αληθινά ενδιαφέρεσαι;» μου είπε διστακτικά. «Λίγοι άντρες θα ήθελαν να βγουν με μια ανάπηρη κοπέλα. Μήπως σκοτώνεις την ώρα σου μαζί μου μέχρι να βρεις κάτι καλύτερο;»

«Όχι βέβαια!» της είπα κοφτά. «Πέρασε ποτέ από το μυαλό σου ίσως ότι είσαι ένα πολύ όμορφο κορίτσι;».

Με κοίταξε και είπε «Ήμουν όμορφη κάποτε και μην μου λες αηδίες ότι δεν σε νοιάζει που είμαι ανάπηρη και τέτοια».

Τί συμπεριφορά! Δεν ήταν δουλειά μου βέβαια να τονώσω το πληγωμένο της «εγώ», αλλά είπα να προσπαθήσω. Εξάλλου με είχε κουράσει η μίζερη στάση της. «Α, ναι; Ανάπηρη; Ίσως. Αλλά πες μου πόσο ανάπηρη είσαι; Εννοώ, ότι εμένα μου φαίνεσαι μια χαρά κι όλα τα μέλη του σώματος σου είναι στη θέση τους! Εκτός από το γεγονός ότι δεν μπορείς να χορέψεις ή να παίξεις τέννις κατά τα αλλά είσαι μια κανονική γυναίκα.»

«Πώς το ξέρεις;», με διέκοψε. «Ίσως να μην αισθάνομαι τίποτα από τη μέση και κάτω. Ίσως να μην είναι πολύ διασκεδαστικό για κάποιον να κάνει έρωτα σε ένα κομμάτι ψόφιο κρέας!». Άρα είχε δοκιμάσει να κάνει σεξ μετά το τροχαίο. Έπιασα τον εαυτό μου να τη λυπάται και τη ρώτησα . «Ήταν ο μόνος τρόπος κι η μοναδική φορά που έκανες έρωτα;», η ερώτηση αυτή την ξάφνιασε προ στιγμήν. Με κοίταξε μες στα μάτια, έτοιμη να μου απαντήσει, αλλά την πρόλαβα. «Όλοι μας κάνουμε αυτό που μπορούμε. Εξάλλου υπάρχουν πολλοί τρόποι για να γίνει κάτι τέτοιο!» της είπα βιαστικά. «Αλήθεια;» μου απάντησε, «Πόσο καιρό νομίζεις ότι ένας νορμάλ άνθρωπος μπορεί να κάνει «στο περίπου σεξ» με μια ανάπηρη γυναίκα;». «Τί εννοείς με αυτό;», τη ρώτησα. «Η κουβέντα αρχίζει να ξεφεύγει», μου είπε κουρασμένα κι έκανε να φύγει. «Σε παρακαλώ, βοήθησέ με να μπω μέσα, και μετά μπορείς να πηγαίνεις». Νόμιζα ότι είδα ένα δάκρυ στην άκρη του ματιού της. Άνοιξα την πόρτα και την έσπρωξα μέσα, αλλά δεν βιάστηκα να φύγω. Μου είχε κινήσει την περιέργεια το πώς κάνει έρωτα ένα άτομο στο αναπηρικό αμαξίδιο. Ήθελε να φύγω, αλλά καθυστερούσα επίτηδες για να δω αν θα μου ανοιχτεί. Στο τέλος, με κοίταξε προκλητικά και είπε «Θέλεις να μάθεις, ε;». «Ναι είμαι πολύ περίεργος!» της απάντησα. «Διάβολε. Δεν πιστεύεις ότι μπορεί να σε βρίσκω πολύ ελκυστική; Εγώ πάντως θέλω να κάνω κάτι μαζί σου!»

Με κοίταξε έντονα και προσπαθούσε να καταλάβει αν την κορόιδευα ή όχι. Υποθέτω ότι πολλοί περίεργοι τύποι μπορεί να «φτιάχνονται» με την ιδέα να κάνουν σεξ με μια ανάπηρη γυναίκα, αλλά εγώ δεν είμαι από αυτούς. Πράγματι την έβρισκα πολύ ελκυστική πριν αρχίσει να μιλά με πικρία. Εν τέλει, η Melanie είπε. «Πολύ καλά λοιπόν, σβήσε τα φώτα και κλείδωσε την πόρτα». Έκανα όπως μου είπε και μέχρι να επιστρέψω είχε βγάλει την μπλούζα και το σουτιέν της, είχε ξεσφίξει την ζώνη κι είχε ξεκουμπώσει τα δυο πρώτα κουμπιά του τζιν της.

«Μην ντρέπεσαι», μου είπε, «θα χρειαστεί να με βοηθήσεις, γι’ αυτό σταματά να χαζεύεις τα στήθη μου και βγάλε τα ρούχα σου!». Ήταν πολύ απότομη, αλλά ακόμα κι έτσι, στη θέα των καλοσχηματισμένων στηθών της, δεν μπορούσα να αντισταθώ. Όμως ο κυνικός τρόπος που μου μίλαγε μου θύμιζε φθηνή πόρνη, πράγμα που δεν μου άρεσε καθόλου. Γονάτισα πάλι στο καρότσι της και αγνοώντας τα γυμνά της στήθη την φίλησα. «Είμαι λιγάκι ντροπαλός», της είπα χαμογελώντας όταν απομακρυνθήκαμε. «Για αυτό θα πάρει λίγο χρόνο για να «φτιαχτώ». Πρέπει να φιληθούμε πρώτα αρκετά, για να πέσουμε έπειτα στο κρεβάτι. Εντάξει;»

Γέλασε κι εκείνη και χαλάρωσε. Φιληθήκαμε αρκετά φορές -φιλούσε πολύ καλά ομολογώ- κι ύστερα ασχολήθηκα με τα όμορφα στήθη της, τα χάιδευα, τα ζύμωνα, τα φιλούσα και τσίμπαγα τις θηλές της. Η ανάσα της μου έδειχνε ότι είχε αρχίσει να ερεθίζεται, και με το χέρι μου προχώρησα από το στήθος στην κοιλιά της κι άρχισα να κατεβάζω το φερμουάρ του παντελονιού της. Τότε με σταμάτησε. «Περίμενε», μου ψιθύρισε. «Θέλω να κάνω πρώτα κάτι πριν γδυθούμε, εντάξει;».

Μου ζήτησε να κατεβάσω το παντελόνι μου κι αυτή τη φορά το έκανα. Ένιωθα λίγο αμήχανα να στέκομαι όρθιος και ημίγυμνος από τη μέση και κάτω, και με τον φαλλό μου σχεδόν σε στύση, αλλά εκείνη με έπιασε από το πόδι για να πλησιάσω πιο κοντά, και άνοιξα λίγο τα πόδια μου για να περάσω από τα μπράτσα του καροτσιού και να πλησιάσω στο πρόσωπό της. Μου χαμογέλασε, και καθώς κάθισα στα μπράτσα του αμαξίδιου, άρχισε να μου χαϊδεύει το πέος. Ερεθίστηκα και ήρθα σε στύση. Έπιασε το πέος μου κι άρχισε να το μαλάζει. Έπειτα άνοιξε το στόμα της και μου έκανε στοματικό έρωτα. Ήταν υπέροχα! Δεν ξέρω πόση εμπειρία είχε πριν το ατύχημά της, αλλά τα κατάφερνε μια χαρά. Καθώς συνέχιζε της είπα «Μωρό μου, έχω ερεθιστεί πολύ!». «Αυτό είναι καλό. Θέλεις να τελειώσεις μήπως;» «Ναι», της είπα, «κι αν δεν σταματήσεις δεν σου εγγυώμαι τίποτα!». «Καλό θα ήταν, όμως θα προτιμούσα να μη λερώσεις το στήθος μου. Θέλεις να τα καταπιώ;»

Αντί να της απαντήσω, έσπρωξα τα ισχία μου μπροστά κι εκείνη συνέχισε να με γλύφει. «Νομίζω ότι είσαι σχεδόν έτοιμος!», και με μιας, τελείωσα στο στόμα της. Εκείνη κατάπιε το σπέρμα μου και στη συνέχεια μου καθάρισε το πέος από τα υγρά. Τα πόδια μου παρέλυσαν και κάθισα στο χαλί πλάι στο καρότσι της, βαριανασαίνοντας, και καθώς προσπαθούσα να ανασηκωθώ, φώναξα. «Θεέ μου! Ήταν καταπληκτικά!»

«Τώρα ξέρεις!», μου είπε λιγάκι θλιμμένα. «Υποθέτω πως ναι», της απάντησα. «Όμως δεν έχουμε τελειώσει! Τί μπορώ να κάνω εγώ για σένα τώρα;». Με κοίταξε, έκπληκτη, και σαν μεθυσμένη με ρώτησε: «Μπορείς να έρθεις ξανά σε στύση;». «Ίσως σε λιγάκι», της είπα με ειλικρίνεια. « Εν τω μεταξύ, γιατί δεν πέφτουμε σε κανένα κρεβάτι να είμαστε πιο άνετα;». Το σκέφτηκε για λίγο, κι έπειτα μου έγνεψε με συγκατάβαση. Καθώς την έσπρωχνα προς την κρεβατοκάμαρα μου είπε: «Πρέπει να σε προειδοποιήσω ότι είμαι πολύ υποτονική από την μέση και κάτω.» «Κανένα πρόβλημα», της είπα με περισσότερη σιγουριά από ό,τι αισθανόμουν.

Χρειάστηκε να τη σηκώσω στα χέρια για τη βάλω στο κρεβάτι, να ξεστρώσω τα σεντόνια και να τη βοηθήσω να γδυθεί από τη μέση και κάτω. Τα πόδια της ήταν χαλαρά, ωχρά και μαλακά σε σύγκριση με το άνω μέρος του σώματός της, αλλά το πιο σημαντικό ήταν να καταλάβω ακριβώς τί αισθάνεται από τη μέση και κάτω.

Αρχικά, όταν ξαπλώσαμε στο κρεβάτι άρχισα να τη χαϊδεύω παντού, και κυρίως στα κάτω άκρα και την ηβική της περιοχή. «Πες μου τί αισθάνεσαι;», τη ρώτησα. «Αυτό το αισθάνομαι», μου είπε, «αλλά δεν ερεθίζομαι πολύ γρήγορα». «Σε ποιο σημείο σταματά η αισθητικότητά σου;». «Έχω χτυπήσει πάνω από τα γόνατα, οπότε από εκεί και κάτω δεν λειτουργούν καλά τα πόδια μου. Υπάρχει και μια βλάβη ψηλότερα, οπότε κάποιες φορές έχω προβλήματα με την πλάτη μου επίσης».

«Καλό αυτό» της είπα. «Εννοώ καλό είναι που αισθάνεσαι εκεί, γιατί θέλω να σε φιλήσω στα σημεία αυτά!»

«Δεν χρειάζεται να το κάνεις αυτό!», διαμαρτυρήθηκε. «Αφού το θέλω!», της είπα απλά. Στην αρχή ταράχτηκε και κουνούσε νευρικά τα χέρια της χαϊδεύοντας το κεφάλι μου και προσπάθησε να με τραβήξει πάνω, αλλά μόλις πήρα τη σωστή θέση, τής άνοιξα τα πόδια, έσπρωξα με την παλάμη μου προς τα πάνω τη λεκάνη της, κι εκείνη παραδόθηκε εντελώς στα χέρια μου. Το πρόβλημα τελικά δεν ήταν η αναπηρία της, αλλά η στάση που είχε εκείνη όσον αφορά στην αναπηρία. Υποψιάστηκα ότι θα είχε κάνει στοματικό έρωτα σε μερικούς, χωρίς κανείς να της το ανταποδώσει ή να κάνει ολοκληρωμένο έρωτα μαζί της, πράγμα που εγώ τουλάχιστον θα το επιδίωκα.

Το αιδοίο της είχε μια περίεργη μυρωδιά, όχι άσχημη όμως, και καθώς την έγλυψα λίγες φορές τη συνήθισα, και μετά από λίγο αισθάνθηκα από τα βογκητά της και από τη γλώσσα μου ότι είχε υγρανθεί αρκετά, κι ήταν σχεδόν έτοιμη για την πράξη. «Το νιώθεις αυτό;», τη ρώτησα. «Ναι , λιγάκι». Κι όταν έδειξα να διστάζω με παρότρυνε: «Σε παρακαλώ μη σταματάς. Ακόμα κι αν δεν αισθάνομαι εντελώς, είναι πολύ ωραία!»

Έτσι συνέχισα, κι εκείνη έδειχνε να το απολαμβάνει. Κάποια στιγμή σύρθηκα πάνω της και τη ρώτησα: «Είσαι έτοιμη να το κάνουμε;». «Δεν είμαι σίγουρη, αλλά ας το δοκιμάσουμε!», μου είπε. «Παίρνεις κανένα μέτρο προφύλαξης;», τη ρώτησα. «Θεέ μου!», αναφώνησε, «ούτε που το σκέφτηκα!». Έσκυψα τότε κι έβγαλα ένα προφυλακτικό από την τσέπη του παντελονιού μου, ελπίζοντας να μην με παρεξηγήσει που ήμουν προετοιμασμένος. Πάντα κουβαλώ ένα προφυλακτικό, αλλά οι κοπέλες συνήθως ενοχλούνται όταν το ανακαλύπτουν. Κάθισα στην άκρη του κρεβατιού για να το βάλω, κι η Melanie με κοίταζε προσεχτικά: «Θες να με βοηθήσεις;», της είπα. Χαμογέλασε, και στην παρότρυνσή μου έβαλε το χέρι της, και αδέξια έσπρωξε το προφυλακτικό στο πέος μου. Αναρωτήθηκα πόσες σεξουαλικές εμπειρίες να είχε πριν το ατύχημά της.

Ανέβηκα πάνω της και με καθοδήγησε προς το αιδοίο της. Έπρεπε να ανοίξω καλά τα πόδια της και να ανασηκώσω τα γόνατά της με δυσκολία, αλλά μόλις το πέος μου διείσδυσε, στη μάλλον στέγνη της μήτρα, τα πράγματα έγιναν ευκολότερα. Η λίπανση του προφυλακτικού βοήθησε αρκετά. Στην αρχή μπήκα μαλακά και αργά, για να χαλαρώσει πιο πολύ και να λιπανθεί καλύτερα, κι έπειτα κρατώντας τα πόδια της και καθώς εκείνη έβαλε τα χέρια της στο λαιμό μου, συνέχισα σε αργό ρυθμό.

Η δεύτερη φορά πάντα είναι πιο αργή και λιγότερο έντονη, πράγμα που σίγουρα διευκόλυνε την Melanie. Παρέμεινα χαλαρός και απολάμβανα την ανταπόκρισή της. Μπορεί να ανησυχούσε στην αρχή, αλλά τώρα δεν διέφερε και πολύ από άλλες κοπέλες χωρίς κινητικές δυσκολίες. Εξάλλου για μένα δεν υπάρχει κακό σεξ, απλά καλό και λιγότερο καλό. Οι ανάσες της έγιναν πιο έντονες και είχε αρχίσει να ιδρώνει στο στήθος και στα πόδια. «Mel, μωρό μου, είσαι έτοιμη να τελειώσεις;». «Δεν ξέρω, δεν είμαι σίγουρη. Συνέχισε!». «Χαλάρωσε», της είπα. «Όταν νιώσεις έτοιμη πες μου».

Συνέχισα σε πιο έντονο ρυθμό, και τότε μου ζήτησε να τελειώσω. Επιταχύνοντας τις διεισδύσεις μου τελείωσα μέσα της, γεμίζοντας το προφυλακτικό με το σπέρμα μου. Το κακό με τα προφυλακτικά είναι ότι όταν τελειώσεις για να μην μείνει μέσα στην μήτρα πρέπει η γυναίκα να παραμείνει ακίνητη. Ήμουν ακόμα αρκετά ερεθισμένος και με προσοχή έπιασα την βάση του προφυλακτικού, και σιγά-σιγά βγήκα από μέσα της. Δεν ήμουν σίγουρος αν ήρθε σε οργασμό, αλλά ήμουν βέβαιος ότι το ευχαριστήθηκε. Καθώς είχα σταθεί στα γόνατα και προσπαθούσα να βρω ένα μέρος να αφήσω το προφυλακτικό, η Melanie με εξέπληξε παίρνοντάς το από τα χέρια μου και κρατώντας το ψηλά χαζεύοντας το περιεχόμενο.

«Φαίνεται μπόλικο!», σχολίασε. «Ευχαριστώ», απάντησα. «Έχεις αφήσει ποτέ έγκυο καμία κοπέλα;». « Όχι από ό,τι ξέρω. Προσέχω πολύ.» Άρχισα να γλύφω τα στήθη και την κοιλιά της. Τότε έγινε κάτι ακόμα πιο περίεργο. Η Melanie άρχισε να αναπνέει βαριά, να αναστενάζει και να ανατριχιάζει στα σημεία που περνούσε η γλώσσα μου. Ερχόταν σε οργασμό! Έβγαλε ένα μακρύ βογκητό κι έπειτα χαλάρωσε. Μου ήταν αδύνατο να μην τη ρωτήσω: «Έτσι σου αρέσει να τελειώνεις;»

Η Melanie ξαφνιάστηκε και μάλλον ντράπηκε. «Δεν ξέρω. Δεν το έχω ξανακάνει αυτό. Μου φάνηκε απλά πολύ σέξι και στο ζήτησα». Το παλιοκόριτσο! Μέχρι εκείνη την στιγμή όλα ήταν όμορφα και δεν θα με πείραζε να το ξανακάνω μαζί της. Από αυτό το σημείο όμως και μετά ήμουν απόλυτα σίγουρος ότι ήθελα να είμαι μαζί της. «Νομίζεις ότι μπορείς να τελειώσεις και με άλλον τρόπο;» « Δεν ξέρω», μου απάντησε. «Θα ήθελα να δοκιμάσω το χάπι για να τελειώνεις μέσα μου, ακόμα κι αν δεν το καταλαβαίνω!»

Ίσως κάποιοι αναρωτιούνται γιατί είμαι με αυτήν την κοπέλα που είναι σε αναπηρικό αμαξίδιο. Δεν με νοιάζει και δεν χρειάζεται να μάθουν το γιατί. Ίσως η Melanie να μη μπορεί να χορέψει ή να κινήσει τα πόδια της, ή να έρθει σε οργασμό κανονικά. Όμως στο κρεβάτι η γυναίκα αυτή είναι σκέτο ηφαίστειο! Με κάνει να θέλω να κοιμάμαι μαζί της, να ξυπνάω μαζί της και να φτάνω σε οργασμό μαζί της ξανά και ξανά και ξανά!

Απόδοση στα ελληνικά:

Πάνος Ζουρνατζίδης, Εργοθεραπευτής,

10 σχόλια:

EMMANOUEL είπε...

Αββυσος η ψυχή του ανθρώπου τελικά . Οι αρτιμελείς άνθρωποι εχουν την εντύπωση οτι ειναι σε ολα εντάξει γιατί ετσι τους βολεύει να πιστεύουν και να δείχνουν προς τα εξω . Κοροιδεύουν πρώτα απ ' ολα τους ευατούς τους και το κομπλεξ ανωτερότητας που εχουν γυρνάει εναντίον τους τελικά . Η ιστορία της Melanie καταρίπτει αυτούς τους μύθους ολοκληρωτικά θα έλεγα ετσι δεν ειναι ?

ventodimare είπε...

Δεν καταλαβαίνω το σκοπό αυτου του κειμένου. Δεν είμαι πουριτανός, δεν είμαι ηθικολόγος. Όμως η ομή παρουσίαση ενός ερωτικού κειμένου με μια κοπέλα με κινητικό πρόβλημα μάλλον διαχωρίζει τη συγκεκριμένη κατηγορία των ανθρώπων παρά ευαισθητοποιεί κάποιους σχετικά με το πρόβλημα!! Είμαι αντίθετος σε άρθρα που περιέχουν ομές περιγραφές σεξουαλικών επιθυμιών, για τον απλούστατο λόγο, ότι ότι κάνουμε με τον άνθρωπο μας, είναι όλα θεμιτά, δεν μπορεί όμως και δεν πρέπει να είναι αντικείμενο στιγνής περιγραφής και ανάγνωσης σε άσχετες στιγμές και χώρους

Unknown είπε...

Δεν είναι άσχετος ο χώρος αυτός. Αυτά τα θέματα περιγράφει. Η παρουσίαση του θέματος, δεν εχει σκοπό τον διαχωρισμό αλλά την ανάδειξη των προβλημάτων που ανακύπτουν. Η γλαφυρή λεκτικά απεικόνηση, προσθέτη παρά αφαιρεί. Προσθέτει ακρίβεια εικόνας και μεγαλύτερη προσέγγιση στο θέμα.
Νίκη

EMMANOUEL είπε...

Μήπως κατα βάθος ειμαστε πολύ ρατσιστές αλλα δεν το παραδεχόμαστε ? Ειναι γελοίο να λες οτι ειμαστε κοντά στα Α . Μ . Ε . Α ( και αναφέρομαι κυρίως στους πολιτικούς αυτής της χώρας ) . Ζω σε μιά μεγάλη πόλη την Θεσσαλονίκη που υποτίθεται ειναι σύγχρονη αλλά δεν υπάρχει απολύτως καμία μέριμνα για τα Α . Μ. Ε . Α πουθενά . Το μόνο που μπορείς να δείς ειναι κανένα σήμα πάρκιν για αμεα αλλα και αυτό πάντα ειναι κατηλημενο απο ανεύθυνους . Ισως το κείμενο να ειναι λίγο ωμό φίλε ventodimare αλλα πιστεύω πως το νόημα ειναι οτι και εγω που εχω κινητικό πρόβλημα μπορώ να συνευρεθώ ερωτικά με κάποιον - α το και το αποτέλεσμα θα ειναι το ιδιο ομορφο οπως ανάμεσα σε δύο αρτιμελής ανθρώπους . Η ικανοποίηση ειναι καθαρά θέμα του καθενός αρα ειναι δύσκολο να επηρεάσουμε κάποιον ετσι δεν ειναι ? Απ ' την άλλη πλευρά οταν διάβαζα και εγω το κείμενο αναρωτιόμουνα εαν πρέπει να αποδείξω όντως οτι ειμαι ικανός - η να κάνω έρωτα με τον την συντροφό μου , ισως να εχεις δίκιο σε αυτο . Δεν ξέρω τι να πω ειναι στην κρίση του καθενός πιστεύω . Χωρίς να θέλω φυσικά να κριτικάρω κακόβουλα την αποψή σου . ) . )

EMMANOUEL είπε...

Αν τεθεί το ερώτημα στους αρτιμελεις Ελληνες ΘΑ ΚΑΝΑΤΕ ΠΟΤΕ ΕΡΩΤΑ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ - Α ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΙΝΗΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ? Το αποτέλεσμα ειμαι θα ηταν πολύ απογοητευτικό γιατι εδω σττην Ελλάδα δεν υπάρχει καμία ενημέρωση για τα Α . Μ . Ε . Α

John Tzanidis είπε...

Με πολύ γλαφυρότητα, παρουσιάζει μιά άλλη πτυχή ενός προβλήματος σεξ ενός αναπήρου ατόμου. Που το προσπερνάμε ή που δε το βάζουμε στο νου μας ποτέ.
Συγχαρητήρια.

Unknown είπε...

Γιά το παραπάνω κείμενο μου έστειλαν σχόλια στο e-mail μου που καταχωρώ στη συνέχεια.

Καλό μεσημέρι

Τρυφερό, αισθησιακό και βαθιά ανθρώπινο !

Τα κείμενα που έχεις μέχρι σήμερα αναρτήσει καταφέρνουν να με διαπερνούν με έναν μοναδικό τρόπο.

Τυχερή η στιγμή που σε «γνώρισα»…

Φιλιά,

Γιώργος

==================================

Δεν καταλαβαίνω το νόημα του κειμένου!
Θα έλεγα μάλιστα ότι το θεωρώ και ρατσιστικό να γράφονται και να κοινοποιούνται τέτοιου είδους κείμενα.
Αν δεν ήσουν αυτή που είσαι μπορεί και να σε παρεξηγούσα.
Επειδή προσωπικά θαυμάζω τέτοια άτομα και δεν τα λυπάμαι καθόλου, η οποιαδήποτε αναφορά στη κοινωνική, προσωπική και σεξουαλική τους ζωή μου δίνει την εντύπωση ότι κάποιοι τους λυπούνται και θέλουν προβάλουν τη ζωή τους επιβεβαιώνοντας ότι αυτοί οι άνθρωποι "υπάρχουν" και "ΜΠΟΡΟΥΝ".
Μια που είσαι και παθών...πραγματικά πιστεύεις ότι πρέπει να επιβεβαιώσεις κάτι???

Φιλικά

Μιχάλης

==================================

poli kaloooo. filiaaa apo trikala.....

Άγγελος

==================================

Glykia mou Nikh htan ekpliktiko afto pou diavasa kai poly erethistiko.
To fantazomai pos tha einai. Kia einai etsi opos tha mou arese na to vioso kai ego . Se oles tou tis morfes....

Makis

===================================

Unknown είπε...

Συνέχεια σχολίων από το e-mail.

Το διάβασα. Άκρως ερεθιστικό!!!
Μάνος Μαρκ.

==================================

Καλημέρα Νίκη.

Όταν προσπαθεί κάποιος να πείσει τους γύρω του ότι οι άνθρωποι με αναπηρία είναι φυσιολογικοί, άθελα του τους χαρακτηρίζει ως "προβληματικούς" και προσπαθεί να μας πείσει για το αντίθετο. Ξύνει μια πληγή η οποία δεν υπάρχει...και ξύνοντας την δημιουργεί!

Δεν ξέρω τι κατάλαβες από αυτά που έγραψα...γιατί δεν ανέφερα πουθενά τον όρο πορνογραφικό και δεν επικρινω αυτόν που το έγραψε αλλά αυτούς που το αναδημοσιεύουν.

Ποιο πολύ ταυτίζομαι με τον χαρακτήρα της ιστορίας ο οποίος δεν έχει πρόβλημα να βγει ραντεβού με μία όμορφη κοπέλα και να κάνει sex μαζί της...ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΡΥΝΕΙ για την άποψη που έχει η ίδια για τον εαυτό της, παρά με τον άνθρωπο ή την ομάδα των ανθρώπων που προσπαθούν να με πείσουν ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι φυσιολογικοί....έτσι δημιουργείτε ο ρατσισμός.
Και λυπάμαι που το site των αναπήρων δημοσιεύει τέτοιου είδους κείμενα (και δεν μιλάω για το πορνογραφικό κείμενο...είμαστε αρκετά ώριμοι για να ασχολούμαστε με αυτό...νομίζω) που να προσπαθούν να επιβεβαιώσουν τη φυσιολογικότητα τους...μήπως θα έπρεπε να αρχίζουν να το πιστεύουν και οι ίδιοι???

Δεν ξέρω αν είμαι ο μοναδικός που επικρίνει το κείμενο...ξέρω ότι ΙΣΩΣ είμαι ο μοναδικός από τους υπόλοιπους 20 ο οποίος έχει βγει ραντεβού με ανάπηρη κοπέλα...όχι για sex...απλά ραντεβού...και όχι από οίκτο ή περιέργεια...απλά επειδή μου άρεσε!

Φιλικά

Μιχάλης

==================================

Geia sou Nikh mou,

Paramenei panta mia entonh epithimia mou na to vioso afto, kai afto den ekfrazetai me logia para monh aisthisiaka.
Mono na to deikseis ston allon boreis. Na gineis ena me afth thn aisthish me ton allo........

Tha to zhso pote arage?????

Makis

==================================

egw kalh mou oxi sex tha ekana mazi sou alla kai thn zmou mporw na zhsw me esena...apla prepei ki esu na to pistepseis...exw tosa na sou pw alla den me akous...
Nic

==================================


Δεν καταλαβαίνω το νόημα του κειμένου!
Θα έλεγα μάλιστα ότι το θεωρώ και ρατσιστικό να γράφονται και να κοινοποιούνται τέτοιου είδους κείμενα.
Αν δεν ήσουν αυτή που είσαι μπορεί και να σε παρεξηγούσα.
Επειδή προσωπικά θαυμάζω τέτοια άτομα και δεν τα λυπάμαι καθόλου, η οποιαδήποτε αναφορά στη κοινωνική, προσωπική και σεξουαλική τους ζωή μου δίνει την εντύπωση ότι κάποιοι τους λυπούνται και θέλουν προβάλουν τη ζωή τους επιβεβαιώνοντας ότι αυτοί οι άνθρωποι "υπάρχουν" και "ΜΠΟΡΟΥΝ".
Μια που είσαι και παθών...πραγματικά πιστεύεις ότι πρέπει να επιβεβαιώσεις κάτι???

Φιλικά

Μιχάλης

==================================

ΜΟΛΙς ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΔΙΑΒΑΣΑ..

ΚΑΛΑ ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΗ ..

ΜΕ ΞΥΠΝΗΣΕς ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΓΛΥΚΙΑ Μ ΝΙΚΗ .....

ΟΥΦ ΚΑΝΕΙ Κ ΖΕΣΤΗ ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ Σ ΜΑΛΩΣΩ..

ΝΑΧΕΙς ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΜΕΡΑ...

Κων/νος Κουρ.

Unknown είπε...

KALHMERA NIKH.TI KANEIS?KALA EISAI?EGO MIA XARA..EDO PERIMENO NAPERASEI O KAIROS NA PAO RODO..
LOIPO THN DIBASA THN ISTORIA AYTH..DEN KSERO AN EINAI ALITHINI ;H OXI ALLA KALLISTA THA MPOROYSE NA SYMBEI..TO MONO SIGOYRO EINAI POS POTE KANEIS DEN PREPEI NA EINAI PROKATELIMENOS ME KATI..OLA EINAI MESA STHN ZOI KAI OLA TA ANTIMETOPIZOYME EMEIS ME THN ANALOGH DIATHESI..DIL..I ZOI POTE DEN STAMATA..H ZOH TREXEI..PAEI MPROSTA KAI ALIMONO AN EMEIS MENOYME PISO..ELPIZO NA EISAI PANTA XAMOGELASTH..KAI AISIODOKSI...

Κώστας Κωνστ.

Unknown είπε...

emena mou fanike ok. den eida kati pou na me ekane na pw: ti einai ayta re....(classic greek)
apla eida mia sexoualiki praksi metaksy 2 atomwn. mias gynaikas kai enos adra....fysika pragmata....