Μια πόρνη για ανάπηρους
Η Μάριεν είναι μια εκδιδόμενη γυναίκα στη Βαρκελώνη που εδώ και έντεκα χρόνια προσφέρει ερωτική συντροφιά σε αναπήρους. Μια συνέντευξη, που έφερε στο φως τη δραστηριότητά της, προκάλεσε αντιδράσεις.
«Ευχαριστώ Μάριεν, μου έδωσες το πρώτο γυναικείο χάδι στη ζωή μου», της έγραψε ο Χουάν που πάσχει από αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση (ΑLS). Το σημαντικό ήταν γι΄ αυτόν ο έρωτας που έκανε μαζί της, όχι τα χρήματα που πλήρωσε. «Είναι αλήθεια, πληρώνομαι για το σεξ… όμως με ευχαριστούν, σαν να είναι θαύμα το να νιώσει ερωτικά κάποιος που είναι διαφορετικός, ένα ακατόρθωτο προνόμιο», λέει η Μάριεν.
Η Μάριεν είναι 48 ετών και δουλεύει στη Βαρκελώνη ως συνοδός-πόρνη, αν προτιμάτε. Στο πανεπιστήμιο σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες, παντρεύτηκε, χώρισε και έχει έναν γιο. Αποκάλυψε την «εξειδίκευσή» της στα πρόσωπα με ειδικές ανάγκες σε μια συνέντευξή της στην «Ελ Μούντο». Για μία ώρα χρεώνει 200 ευρώ, εξήγησε, για ένα σαββατοκύριακο 2.000. «Έχω ανακαλύψει ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι τόσο εύθραυστοι. Μερικές στιγμές χρειάζονται βοήθεια, όμως έχουν και μιαν ασυνήθιστη ικανότητα να ξεπερνούν τις δυσκολίες».
«Κοινωνική υπηρεσία» κατά τη Μάριεν
Μολονότι σήμερα χαρακτηρίζει τη δουλειά της «κοινωνική υπηρεσία», δεν κρύβει ότι στην αρχή επέλεξε από καθαρό υπολογισμό να εργαστεί «σ΄ έναν τομέα που οι άλλες υποτιμούσαν». «Παντρεύτηκα στα 17 μου, ο γάμος απέτυχε, είχα έναν γιο κι έναν πατέρα να φροντίσω. Άλλαξα όνομα κι άρχισα να δουλεύω στα νάιτ κλαμπ της Βαρκελώνης. Έβλεπα τις συναδέλφους μου να περιφρονούν τους άνδρες σε αναπηρικές καρέκλες, τους κουτσούς ή αυτούς που φορούσαν γυαλιά με χοντρούς φακούς. Κατάλαβα πως αυτός ήταν ο δρόμος και άρχισα τις καταχωρήσεις στις καταλανικές εφημερίδες εμφανιζόμενη ως ανεξάρτητη συνοδός και διευκρινίζοντας σε ποιους απευθύνω το μήνυμα», εξήγησε η Μάριεν στην «Ελ Μούντο». «Σήμερα ζω άνετα, μπόρεσα να αγοράσω δύο διαμερίσματα, να σπουδάσω το γιο μου».
«Αυτό που θέλω είναι να σπάσω το ταμπού της σεξουαλικότητας των αναπήρων», προσθέτει. «Είναι ένα πρόβλημα που δεν θέλει να δει κανείς, πρόκειται για την άρνηση ενός δικαιώματος. Οι συνάδελφοί μου στην αρχή μού έλεγαν, “Μάριεν, πώς το κάνεις, δεν αηδιάζεις;”. Ναι, ακριβώς έτσι μιλούσαν. Όχι, ουδέποτε αισθάνθηκα κάτι τέτοιο. Και έπειτα, ανάμεσα στους πελάτες μου συνάντησα ανθρώπους απίστευτους, εύθραυστους μόνο φαινομενικά».
Οι αντιδράσεις
Η ιστορία της Μάριεν έκανε, μέσω των μπλογκ, το γύρο της Ευρώπης με διάφορες αντιδράσεις. Οι ενώσεις αναπήρων συνιστούν επιφύλαξη και περίσκεψη. Όμως ο Ιταλός Μάρκο, ένας 31χρονος τετραπληγικός μπλόγκερ, είναι αποφασισμένος: «Είμαστε ανθρώπινα πλάσματα, έχουμε δικαίωμα στο σεξ, στην αγάπη, στην ηδονή. Αφού διάβασα την ιστορία της Μάριεν, ζήτησα από τη μητέρα μου να πάρει το τροχόσπιτο και να με πάει στην Ισπανία. Εκείνη άρχισε να γελάει, το είπα στον πατέρα μου κι εκείνος απάντησε: “Γιατί όχι, θα μπορούσε να είναι μια καλή ιδέα”».
http://www.sigmalive.com/
30-4-2009
